[REVIEW ภาพยนตร์มาใหม่ ชีวิตจริง] Spencer ตามติดชีวิตเจ้าหญิงไดอาน่าที่ดูลำบากใจมากที่สุด

          Spencer เป็นภาพยนตร์แนวชีวิตที่ฟังดูแล้วลำบากใจมากที่สุดจากฝีมือการกำกับของ Pablo Larraín Matte ที่เหมือนพาดาราดังดาวค่ำฟ้ามาฆ่าผ่านจอเงิน Spencer ไม่เน้นโครงเรื่อง ไม่มีเป้าหมายตัวละครที่ชัดเจนหรือกระทั่งการให้เหตุผลการกระทำของตัวละครอย่างตรงไปตรงมา มันคือบทเปรียบเทียบเปรียบเปรยที่ศิลปินในที่นี้คือ พาโบล ลาเรนเลือกจะนำเสนอ เหมือนเอาแค่ตัวละครชื่อไดอาน่าในช่วงที่ยังเป็นเจ้าหญิงและอภิเษกสมรสกับเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์มาอยู่ในสถานการณ์ของช่วงพักผ่อนคริสต์มาสต์ ซึ่งหนังก็เลือกเปิดเรื่องด้วยข้อความว่า “เรื่องแต่งจากโศกน่าฏกรรมจริง” ซึ่งนั่นหมายความว่าเรื่องที่เขาจะเล่าอาจจะจริงหรือไม่จริงก็ได้

         แต่ท้ายที่สุดมันก็ดันพึ่งพาเหตุการณ์อ้างอิงหลายอย่างอยู่ดีโดยเฉพาะความอึมครึมในความสัมพันธ์อันอื้อฉาวระหว่างเจ้าหญิงไดอาน่า เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์และน่างคามิลลาหนังพยายามไม่เอ่ยชื่อและไม่ลงลึกในรายละเอียด แต่เลือกจะถ่ายทอดผลของความสัมพันธ์อันเป็นพิษผ่านอาการเสียสติของเจ้าหญิงไดอาน่าด้วยท่าทางการเดินไปเดินมาและทำตาถลนรวมไปถึงการเลือกหยิบอาการบูลิเมียหรืออาการล้วงคออ้วกมานำเสนอซ้ำไปมาแทบทั้งเรื่องคือตัวละครอื่นนอกจากไดอาน่า เจ้าฟ้าแฮรีและเจ้าฟ้าวิลเลียมคือชั่วหมด จะ 112 ไหมฟ่ะตรู

         แต่เอาเข้าจริงมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะแหวกแนวมากซึ่งต่างจากข้อมูลรอบด้านที่เราได้รับมาจากซีรีส์ ‘The Crown’ ที่ทำให้เราเห็นทั้งความน่าสงสารของเจ้าหญิงไดอาน่าและทำให้เห็นการรับมือกับกระแสสื่อที่เริ่มทิ่มแทงราชวงศ์จนทางพระน่างเจ้าเอลิซาเบธที่ 2 (Queen Elizabeth II) เองก็ต้องหาทางรับมือกับพายุที่ทำให้ระบอบกษัตริย์สั่นคลอน แต่เอาล่ะในเมื่อหนังต้องการให้เราเห็นใจไดอาน่า เราก็จะไม่นำส่วนนี้มาต่อว่าหนัง ทีนี้เรามาดูเรื่องนักแสดงที่มาถ่ายทอดบทบาทนี้จนมีชื่อเข้าชิงรางวัลมากมายอย่างคริสเทน สจ๊วร์ตกันดีกว่า

         ตัวของหนังสำหรับเจ้าหญิงไดอาน่าก็ต้องบอกว่าแม้เธอจะถ่ายทอดความอึดอัดของตัวละครได้ดีและยอมรับว่าหนังให้โอกาสเธอได้เปล่งประกายในหลายเรื่องทั้งการฝึกสำเนียงอังกฤษและการปรากฎกายในอากัปกริยาที่คล้ายเจ้าหญิงไดอาน่ามาก ๆ ซึ่งก็คือ “การเอียงคอ” ซึ่งหนังมีช็อตที่สจวร์ตต้องเอียงคอเยอะซะจนไม่แน่ใจว่าผู้กำกับอย่างลาเรนได้บรีฟข้อมูลตัวละครอย่างอื่นบ้างหรือเปล่าเพราะนอกจากอากัปกริยาที่พยายามก็อปมาจากไดอาน่าและหน้าตาที่เหมือนคนอยากอาเจียนตลอดเวลาแล้วเธอแทบจะไม่สามารถถ่ายทอดความเจ็บปวด ไดอาน่าของสจวร์ตเลยกลายเป็นแค่แบบฝึกหัดการเอียงคอและกดเสียงต่ำพร้อมพูดสำเนียงอังกฤษไปเสียอย่างนั้นจนน่าเสียดายไม่น้อยว่าแม้หนังจะพยายามดึงคนดูด้วยงานดีไซน์เสื้อผ้าสวย ๆ การออกแบบซีนที่ดูประณีตมากทั้งฉากโต๊ะสนุ๊กเกอร์ในซีนที่ทำให้เห็นว่าฟ้าชายชาร์ลส์หมดรักเธออย่างสิ้นเชิง แต่น่าเสียดายที่ หนังไปไม่สุดสักทางแค่ภาพสวยแต่เนื้อเรื่องห่วย…PES77 เว็บพนันออนไลน์มาใหม่ ก้าวไกลการทำกำไร คลิก