[REVIEW ภาพยนตร์ญี่ปุ่น Comedy] What To Do With the Dead Kaiju ? “ ซากนรกไคจู “ ตอนเป็นว่าปราบยาก แต่ตอนตายปราบยากยิ่งกว่า !!!

         หนังเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ที่อยู่ความคิดผู้เขียนมาตั้งแต่วัยเด็ด สมัยก่อนตอนที่ ทีก้า ปล่อยลำแสงรูปตัว L ใส่สัตว์ตัวหนึ่งที่เป็นซากศพเดนชีวิตเดินได้แน่นอนว่า ผุ้เขียนรู้สึกได้ถึงความเหม็นจากตอนดังกล่าว แต่ใครจะไปคิดว่าไอเดีย ซากสัตว์ประหลาด มันจะปรากฏบนภาพยนตร์จอเงินที่คุณอาจจะขยาด เหมือนนั่งดูพระบิดาไลฟ์สดไปอีก….นาน..?

         What To Do With the Dead Kaiju? ซากนรกไคจู เป็นเรื่องราวหลังจากที่ ประเทศที่ถูกสัตว์ประหลาดโจมตีบ่ยอที่สุดอย่างญี่ปุ่นต้องเผชิญหน้ากับโคตรไคจูตัวใหญ่ยักษ์ที่ออกอาละวาดทำลายล้างมานานหลายทศวรรษ กระทั่งมันได้สิ้นใจนอนตายในสภาพขาชี้ฟ้าหน้าจูบดิน ตอนแรกก็ดีใจที่มันสร้างความบรรลัยมานานได้ถึงเวลาแก่กรรมสักที…แต่…?

         ความเรือหายชนิดติดขอบฟ้าก็มาถึงเพราะ….ร่างอสุรกายไร้ชีพนั้นมันเริ่มส่งกลิ่น ทำให้งานนี้รัฐบาลจึงต้องหาทางกำจัดซากของมันให้ได้โดยด่วนที่สุด พร้อมกับแข่งกับเวลา ก่อนที่แก๊สจากภายในตัวมันจะระเบิดออกมาและสร้างหายนะที่อาจทำให้ทั้งเกาะญี่ปุ่นพังลงเป็นหน้ากอง เพราะความเหม็นจัดและสภาพมลพิษจากซากสัตว์(ประหลาด) ตัวเท่าบ้านที่นอนตายอยู่ในบริเวณดังกล่าว

         หนังเรื่องนี้เป็นการจิกกัด เหน็บหนังพวกไคจู Outbreak ได้แม้ว่าตัวหนังจะพยายามสอดแทรกความตลกโปกฮาเชิงเสียดสีสังคมและการเมืองอย่างแสบสันต์แล้วก็ตาม แต่องค์ประกอบที่ใส่เข้ามาเหล่านั้น ดันใส่เข้ามาแบบเป็นจุดที่ทำให้รู้สึกน่ารำคาญใจไปเปล่า ๆ โดยเฉพาะกลุ่มแก๊งนักแสดงรุ่นใหญ่ต่าง ๆ ที่มาร่วมเป็นคณะรัฐมนตรี กลุ่มบริหารระดับชาติของญี่ปุ่น แน่นอนว่าบ้านเมืองเขาทำวิจารณ์หนังตรง ๆ ได้แต่ถ้าเป็นเมืองเรารับรองว่า บางขวาง เรียงกัง อิรัยชัยมันเสะ

         ก่อนดูหนังเรื่อง ต้องทำใจนะว่า ท่านรับไหวกับข่าวพระบิดาไหม ถ้าไหวก็ดูได้  แม้ว่าตัวหนังจะเหมือนกับ ฉากลับหมอแปลก 2 เพราะหัวร้อนให้กับเวลาเกือบ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา มานั่งดูอะไรที่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีแก่นสารและประเด็นข้อสรุปใด ๆ ทำให้กระจ่างแจ้งต่อคนดูเลยสักนิด

         อย่างชิน ก็อดก็จบแบบปลายเปิด แต่…ของ ไคจู…อืม…ก็จบแบบ เดอะสเนค… เป็นตอนจบที่ทำให้หนังทั้งเรื่องกลายเป็นสิ่งที่เปล่าประโยชน์ไปเสียอย่างนั้น พร้อมกับแอบรู้สึกผิดหวังและเสียดายคอนเซ็ปต์ดี ๆ  ของหนังเรื่องนี้ที่สามารถทำมาเล่าและตีแผ่เป็น

        สุดยอดหนังและสิ่งที่สนุกสนานได้มากกว่านี้ เหมือนอาจารย์แดงเดินจับไหล่และพูดตอกหน้าผู้กำกับว่า เองทำไป..ทำไม นอกจากกลิ่นอารมณ์หงุดงหิดของคนที่หลงเข้ามาดูจนต้องเดินออกจากโรง  แต่สิ่งที่ได้ออกมาจากเรื่องนี้นั้น ล้ำค่า…และควรค่าแก่การลืมไปเสีย….. สล็อต เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ เล่นพนันออนไลน์ ทำกำไรง่ายแตกไว ไม่มีขั้นต่ำ